Behram- Evet sultanım, yakında sefere çıkcaklarmış.
Kösem- Vallah mı?
Behram- Hem vallah hem billah.
Kösem- Bunu bilmeyen mi kaldı be adem banane seferden. Daha işe yarar bir şey bulamadın mı?
Behram- Aslında bir şey daha var sultanım lakin pek işe yaramaz gibime geliyor.
Kösem- Sen anlat hele ben yarayıp yaramadığına karar veririm.
Behram- Hünkarın saray dışından bir hatunla görüştüğü söylenir. Güya o hatunu kendine eş eyleyip haremi kapatacakmış. Yalan olduğu besbelli sultanım. Hiç yüzlerce yıllık bir kurum ha deyince kapanır mı?
Kösem- Kapanır. Dedikodu, şüphe öyle bir şeydir ki Behram değil bir kurumu devleti bile kapatır. Bu söylentiyi iyice abartarak etrafta yayın. Halkımız sıkılmıştır hareketlendirelim biraz.
Behram- Bunu yapmak bize ne kazandıracak ki sultanım?
Kösem- Yıllar evvel Nurbanu sultana kazandırdığını. Hünkarın hastalandığı bir dönemde hekimler çaresiz kalmış. O da böylesine bir yalan atmış orataya Safiye hatun aslanımı büyüledi, hünkarımızı iş göremez hale getirdi cadı kadın demiş. Bu küçük yalan büyümüş büyümüş bir dev kadar büyük hale gelmiş. Her yere yayılmış. Sonunda da hünkarın kulağına gelmiş. Hünkar da bircik gözdesini bir kalemde silmiş. Şimdi de haremi ve haremi var eden devşirme sisteminin gerekliliğini savunanlar onu ortadan kaldırmaya kalkan hünkarlarını bir kalemde silecek, tahtından indirecekler. Anladın mı şimdi Behram ağa bunu yapmanın bize neler kazandırabileceğini?
Behram- Anladım sultanım. Zekanız karşısında hürmetle eğiliyorum.
Kösem- Elbette eğileceksin. ben valide-i mükerreme Safiye sultan'ın geliniyim.
Kösem Osman'ı öldürmenin planlarını kurarken Mahfiruz sultan da oğlunun geleceği için dua etmektedir.
Mahfiruz- Ey rabbim! sen evladımı Kösem'in pençelerinden kurtar. O göremiyor Kösem'in melek yüzünün altında yatan şeytanı. Ben bilirim onun nasıl biri olduğunu, içinde nasıl bir hırs biriktirdiğini. Ne de olsa büyük valide Safiye sultanın öğrencisi. Onun yolundan gideceğine hiç kuşkum yokur. Allah'ım sen Osman'ıma bir an evvel gerçekleri göster. Evladımın kaderini Kösem'in insafına bırakma.
***
Her şey Kösem'in istediği gibi oldu. Söylentiler dalga dalga yayıldı ve Osman hakkında söylenenleri duymayan kalmadı. Bu söylentilerden memnun olanlar yok değildi lakin olmayanlara göre sayıca azınlıktaydılar. Bu söylentilerden en fazla etkilenen ve memnuniyetsizlik duyan ise devşirme sisteminin bel kemiğini oluşturan yeniçeri ocağı idi. Binlerce yeniçeri arasında huzursuzluk baş göstermişti. Tam sefere çıkacakken böyle bir söylentinin yayılması yeniçerilerin zaten az olan moralini yerle bir etti.
Askerler arasında harem kapanacakmış ya harem bahaneyse asıl amaç yeniçeri oacağını kaldırmaksa, ya bu savaş bizi herhangi bir müdahelede isyana kalkışmamızı engellemek içinse tarzında konuşmalar başladı.
Maaşları da zamanında ödenmiyordu askerlerin. Verilen ulufeler de değeri düşük akçeden veriliyordu. ( içindeki gümüş oranı düşürülmüş bakır oranı arttırılmış akçe.) Bunların üstüne bir de bu söylenti çıkınca yeniçeri iyice huzursuz oldu. Yeniçerilerim sabrının son noktası ise sultan Osman'ın yeni bir ordu hazırlığına başlamasıydı. Bir ordu kurup yeniçeri ocağından o ordu sayesinde kurtulacağı düşüncesi akkılları meşgul etmeye başladı. İşte hünkarın kaderini belirleyecek olan Hotin seferi böyle bir ortamda gerçekleşti.
Sefer başarıyla sonuçlandı. Kale ele geçirildi. Ancak karşı tarafın barış isteği ile alındığı için tam bir başarı olarak görülmedi. Hünkar bunu başarısızlık olarak değerlendirdi. Sefer esnasında isteksiz savaşan yeniçeri ocağını kaldırma kararını verdi.
Seferden dönünce ilk iş bu ocağı kaldıracak ve yerine de nicedir hazırlamaya çalıştığı orduyu geçirecekti. Hünkarı geleecekle ilgili düşünceleri bu yöndeydi. Bu düşünce iyiydi, hem deçok iyiydi çünkü artık yeniçeri eskisi gibi değildi. Devlete yarardan çok zarar getirir olmuşlardı. Bu yüzden hünkarın kararı çok yerinde bir karardı lakin hünkar bu kararı uygulamada çok büyük bir hata yaptı. Hayatına mal olabilecek kadar büyük bir hata.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder