iktidar ateşi (7. bölüm köle)

( İren artık tüm zehri vücudundan atmıştır. Sarayın koridorlarında yürürken karşısına birden imparatoriçe Evdokya ve yardımcıları çıkar.)

Evdokya- Sevgili İren.
İrene- İmparatoriçem. (eğilir)
Evdokya- Gayet iyi görünüyorsun toparlamışsın kendini sevindim buna.
İrene- Sağlımı düşündüğünüz için çok teşekkür ederim imparatoriçem.
Evdokya- Nasıl düşünmem? Sen bizim biricik gelinimizsin. Sen hiç merak etme bir daha böyle bir şey yaşamaman için her şeyi yapacağım.

( Evdokya aslında söylediklerinin tam tersini kastederek İren'in yanından geçer gider. Daha sonra...)

Evdokya- Stavraikos... Stavraikos.
Stavraikos- Buyurun imapartoriçem.
Evdokya- Ne oldu hala kurtulamadın bu Atina yılanından. Az önce karşımda dim dik duruyordu. Kurtulamaz dediğimiz zehir kıza işlemedi bile.
Stavraikos- Siz merak etmeyin, kafanızı bu tür şeylere yormanıza hiç gerek yok ben her şeyi planladım. Bana bırakın.
Evdokya- Sen öyle diyorsan tamam ama daha fazla bu kızla karşılaşmak istemiyorum fazla uzatmadan yok et gitsin.
Stavraikos- Öyle bir planım var ki bu sefer kurtulmak söz konusu bile olamaz. Bırakın kurtulmayı bize yok olmak için yalvaracak.
(Evdokya güler)- Sen yok musun sen.

( İrene sarayın boğuculuğundan sıkılmış ve yardımcıları ile birlikte saray dışına çıkmıştır. Biraz halkın arasında olmak, onlarla vakit geçirmek İrene'ye göre saraydan çok daha iyidir.)

Lena- İren, saatlerdir dolaşıyoruz. Saraya dönelim artık merak edecekler.
İrene- Neyi merak edecekler Lena? Beni mi yoksa hala yaşayıp yaşamadığımı mı?
Lena- Öyle deme. İmparatorumuz Konstantin, Prens Leon, ve daha bir çok kişi sizi seviyor.
İrene- Ama o sevmiyor. Her gün ölmem için adaklar adıyor.
Lena- Evdokya kimi seviyorki kendinden başka boşver.

( İren pazarda dolaşıp satılan eşyalara ve kölelerin çektiği acılara, yaptıkları ağır hizmetlere bakarken bir anda köle bir kız elindeki eşyalarla birlikte önüne düşüverir.)

Görevlilderden biri- Dikkat etsene biraz aptal köle karşında bir imparatoriçe var.
(Köle kız kalmaya çalışarak)- Affedin imparatoriçe hazretleri bilerek yapmadım, Gerçekten ayağım takıldı ne olur affedin beni.
İrene- Kalk ayağa bilerek yapmadın sen neden af diliyorsun? Kaza bu herkesin başına gelebilir. ( daha sonra görevliye dönerek.)- Sana ne oluyor ben varken sen hangi hakla konuşmaya cürret edersin.
Görevli-  Majesteleri sizin ayaklarınızın önüne düşüp üstünüzü kirletemeyecek kadar değersiz bir köle o. Benim görevim sizi bu gibilerden korumak.
İrene- Haklısın, köleler  soyluların gözünde değersizdir ve sende benim bir kölemsin. Gözümde de şu pazarda satılan bir parça eşya kadar değerin yok. Lena, bu adamı yanımda görmek istemiyorum bir daha. Köle pazarına götürülüp satın. Kim ne kadar değerliymiş öğrensin.
Lena- Peki efenddim.
Görevli- Hayır, hayır efendim ne olur affedin beni, hatamı affedin. Görevimden almayın beni lütfen.
Lena- Af yok götürün şunu impartoriçemizin yakınından.
İrene- Buradaki halka ve kölelere bu akşam için yemek dağıtılsın. Akşama kadar çalışıyorlar en azından bir gün  daha iyi bir şeyler yesinler. Az önce düşen köle kızı da hizmetimde görmek istiyorum Lena. Tamam mı?
Lena- Tamam.
( İrene içinden)- Keşke birileri de bizi böyle korusaydı. Soyluların o kendini beğenmiş yönetimi olmasaydı da bende ailemin yok oluşunu seyretmeseydim.

Bölüm Sonu.